កវីនៅប្រទេសបារាំង
រក្សាសិទ្ធិ
ពពកខ្មៅដានជាយមាសប្រទាក់គ្នាអមដំណើរព្រះសុរិយា
រស្មីចុងក្រោយអស្តង្គតឆ្លុះស្រមោលភ្នំទិសខាងលិច
សត្វរៃចាប់ច្រៀងកំដរក្លិនរំដួលផាត់តាមវាយោ
ព្រះចន្ទ្រាបណ្តែតខ្លួនជាកង់ៗលើរលករត់បោកច្រាំង។
ណាគ្រីក្បែរកៀនជណ្តើរបង្អួតគន្ធារំហើយប្រាណពេលរាត្រី
ធូបបីសរសៃបង្ហុយផ្សែងនៅពីមុខរានទេវតា
តារាដាំដែកគោលពេជ្រពាសពេញក្នុងមេឃា។
ខ្ញុំស្តាប់ឪពុកខ្ញុំនិទានរឿងជីតាខ្ញុំនៅតាកែវ
ពីជីវិតលំបាកនៃគ្រួសារកសិករដែលមានដីស្រែតូច
តាំងពីដកស្ទូងរហូតច្រូតកាត់បានផលត្រូវឈ្មួញបង្អាប់ថ្លៃ
ដើម្បីបង្គ្រប់ចំណាយ ខំត្បាញសំពត់ហូលមកលក់នៅភ្នំពេញ។
ម្ដាយខ្ញុំស្តាប់ផង ដេរផង សួរបញ្ជាក់ឪពុកខ្ញុំម្តងៗ
បងប្រុសខ្ញុំ បើកសៀវភៅរៀនមេទន្ទេញសំឡេងតិចៗ
ខ្ញុំនៅតូចពួនក្រោយខ្នងម្ដាយខ្ញុំ ប្រឡែងជាមួយឆ្មា
បងប្អូនជីដូនមួយខ្ញុំ មុជទឹកច្រៀងសប្បាយក្បែរអណ្តូង។
… តែក្នុងយល់សប្តិខ្ញុំ ខ្ញុំឃើញគ្រួសារផ្សេងខ្ញុំមិនស្គាល់
មកលុកលុយរាតត្បាតទីលំនៅជម្រៅចិត្តខ្ញុំ
គេដេកលើគ្រែឪពុកម្តាយខ្ញុំ គេអង្គុយលើកៅអីខ្ញុំ
គេហែករូបថតជាសាវតានៃគ្រួសារខ្ញុំព្យួរនៅលើជញ្ជាំង។
ខ្ញុំឃ្លាតស្រុកទៅហើយ នៅសល់តែអនុស្សាវរីយ៍
ឥឡូវគេមកសួរលួចអនុស្សាវរីយ៍ខ្ញុំ គេលួចក្លិនណាគ្រីនៅរានហាល៕
កុម្ភៈ ១៩៨០
អ្នកនិពន្ធ ប៉ិច សង្វាវ៉ាន សូមស្វាគមន៍ 
Thanks so much for sharing. I really like poems. I love to read poems in my spare time.
I will post another for you soon.
យប់កាន់តែជ្រៅ រៀមនៅឯកា គយគន់តារាពីរនាក់ពុំងារ
កង្ហាល់បក់ផាត់ត្រជាក់កាយា លើស្ពានជ្រោយចង្វារគយគន់បុប្ផានៅក្ដាន់ពីរ ។
ក្នុងខែកក្ដិក ខ្យល់បក់រហឹកពីក្រោមឡើងលើ អារម្មណ៍ស្ងប់ស្ងាត់ស្ទើរឆ្កួតលីលា
ព្រោះនឹកពុំងារកាលណាអូនព្រមចាកចេញពីបង ។
Thanks again Nakming. If you don’t mind can I share your poems by post some of them to my blog for my blog’s readers?
បើលោកជាម្ចាស់កំណាព្យអនុញ្ញាតិ ខ្ញុំជូនដំណឹងទៅក្មួយ
ចា៎ស អរគុណអ្នកមីង។