រឿងខ្លី៖ ឆាកកំប្លែងកញ្ញាសោភ័ណ ដោយ​ស៊ិម ចាន់យ៉ា

រក្សាសិទ្ធិ

លោកស្រីស៊ិម ចាន់យ៉ាយល់ថា ក្នុងសង្គមទំនាក់ទំនង

រវាងមនុស្សម្នាក់ និង មនុស្សម្នាក់អាចប្រព្រឹត្តទៅល្អបាន

លុះត្រាតែគិតដល់សុជីវធម៌។ សុជីវធម៌មាននៅលើគ្រប់

ផ្នែក ដូចជាទឹកមុខ កាយវិការនិងពាក្យសំដី។

គួរឲ្យស្តាយណាស់ មនុស្សមួយចំនួន ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន

នេះ ដោយចេតនាក្តី អចេតនាក្តីមិនបានគិតដល់សុជីវធម៌

ទេ។ លោកស្រី ស៊ិម ចាន់យ៉ា ទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍

បងប្អូនរួមជាតិទាំងឡាយឲ្យគិតដល់បញ្ហាសុជីវធម៌តាម

រយៈរឿងខ្លី<ឆាកកំប្លែងកញ្ញាសោភ័ណ> ដែលខ្ញុំមាន

សេចក្តីផ្សាយជូនខាងក្រោមនេះ៕

ថ្ងៃនេះ គ្រួសារម៉ានិតរៀបចំធ្វើបុណ្យកំណើត។ គេបានអញ្ជើញបងប្អូននិងមិត្តភក្តិ

ជាច្រើន ក្នុងនោះមានសោភ័ណនិងប្អូនៗរបស់នាងផងដែរ។ បន្ទាប់ពីផ្លុំទៀន និង

កាត់នំរួចមក ម៉ានិតម្ចាស់កម្មវិធីបុណ្យឡើងប្រកាសថា ៖

– នៅពេលបន្តិចទៀតនេះ កញ្ញាសោភ័ណជាមិត្តរបស់ខ្ញុំនិងប្អូនៗរបស់នាងនឹងសម្តែង

ឆាកកំប្លែងមួយ។

ភ្ញៀវទាំងអស់នាំគ្នាស្ងាត់ស្ងៀម ងាកអារម្មណ៍មករង់ចាំទទួលសប្បាយរីករាយពីឆាក

កំប្លែង។ ភ្លាមនោះ សោភឹមជាប្អូនប្រុស និងសោភាជាប្អូនស្រីរបស់កញ្ញាសោភ័ណ

ឡើងលើឆាកហើយចាប់ផ្តើមច្រៀងចម្រៀងឆ្លើយឆ្លងគ្នាយ៉ាងពិរោះរណ្តំ។ ច្រៀងចប់

អ្នកទាំងអស់គ្នាទះដៃអបអរសាទរ។ ភ្ញៀវពីរនាក់យកបាច់ផ្កាមកជូនយុវជនយុវនារី។

សោភឹមជាបងទទួលផ្ការួចនិយាយថា៖

_ សូមអរគុណម្ចាស់កម្មវិធីគឹបងម៉ានិត ដែលបានអញ្ជើញខ្ញុំមកក្នុងពីធីនេះ ហើយ

អរគុណ មិត្តៗដែលបានជូនបាច់ផ្កាដ៏ស្រស់ស្អាតនេះដល់ខ្ញុំ។

សម្លេងទះដៃលាន់ឮប្រាវៗម្តងទៀត។ បន្ទាប់មក បរិយាកាសប្រែជាស្ងប់ស្ងៀម។

ភ្ញៀវម្នាក់ៗផ្ចង់អារម្មណ៍រង់ចាំមើលម្តងឆាកកំប្លែង តែបងប្អូនពីរនាក់នៅលើឆាក

នោះនៅតែឈរស្ងៀមឥតនិយាយអ្វីសោះ។ ភ្ញៀវទាំងអស់សួរគ្នារអ៊ូៗសម្តែងការ

ងឿងឆ្ងល់។ ភ្ញៀវម្នាក់ប្រហែលជាទ្រាំមិនបានក៏ស្រែកពីក្រោមឆាកមកថា៖

– សោភឹម¡ សោភា¡ឯណាទៅឆាកកំប្លែងនោះ¡  ពួកយើងកំពុងតែរង់ចាំ ផ្សាភ្នែក

អស់ទៅហើយ!

សោភាញញឹមស្រស់លើកមីក្រូឆ្លើយតប៖

– អរគុណចំពោះខ្ញុំមិត្ត ដែលបានជម្រាបខ្ញុំពីរឿងនេះ ដើម្បីដាស់តឿនរឿងឆាក

កំប្លែងនេះ។ ប៉ុន្តែ សូមមិត្តអត់ទោសជូនខ្ញុំផង ខ្ញុំអត់បានជ្រាបរឿងនេះទេ។ បង

ម៉ានិតគាត់បានប្រកាសខុស។ ខ្ញុំសូមប្រាប់ថា ឆាកកំប្លែងនឹងសម្តែងក្រោយពីពេល

ពួកខ្ញុំពិសារអាហាររួច។

សោភានិយាយបន្តថា៖

– សូមប្រាប់ថា ដោយពួកខ្ញុំនៅក្មេងៗខ្លាចសម្តែងពុំសម:។ ពួកខ្ញុំសម្រាន្តមិនលក់

សោះយប់មិញ។ ហេតុនេះបើខុសឆ្គងយ៉ាងណា សូមអភ័យទោសជូនយើងខ្ញុំផង។

ម៉្យាងទៀត សូមអរគុណដល់បងសោភ័ណដែលបានតុបតែងខ្លួនជូននាងខ្ញុំ។

ភ្ញៀវទាំងអស់ស្ងាត់ស្ងៀមស្រឡាំងកាំងនឹងវោហារដ៏ចម្លែកនេះ។ មួយសន្ទុះក្រោយ

មកទើបផ្ទុះសំណើចគិលដូចគេណាត់ទុក។ ភ្លាមនោះស្រាប់តែកញ្ញាសោភ័ណជាបង

ស្រីស្ទុះឡើងលើឆាកដែរ។ នាងធ្វើមុខក្រញូវ។

– សោភា¡ ហេតុអីប្រើសំដីលើកកំពស់ខ្លួនឯងអ៊ីចឹង? អ្នកមានសុជីវធម៌តោងប្រើសំដី

ណាដែលបន្ទាបខ្លួនឯង ហើយលើកដំកើងអ្នកដទៃ ជាពិសេស អ្នកដែលខ្លួនកំពុងតែ

និយាយរក។

សោភាប្រែទឹកមុខមួហ្មង។

– បងសោភ័ណស្រឡាញ់ប្អូនមិនស្មើគ្នាទេ។ អំបាញ់មិញ បងសោភឹមប្រើសំដីលើកខ្លួន

ដែរតើ ¡ ម៉េចក៏មិនបន្ទោសផង¡

សោភឹមសួរភ្លាម៖

– ស្អីគេ¡ បងមានលើកខ្លួនឯណា?

– ពាក្យថាបងម៉ានិតអញ្ជើញខ្ញុំ ជូនបាច់ផ្កាខ្ញុំ ហ្នឹងមិនលើកខ្លួនទេឬអី?

– ខ្ញុំឮបងនិយាយអ៊ីចឹង ហើយគ្មាននរណាភ្ញាក់ផ្អើល ក៏និយាយអ៊ីចឹងដែរទៅ ស្មានថាល្អ¡

ភ្ញៀវទាំងអស់ស្ងាត់មាត់ច្រៀប  ចាំស្តាប់រឿងបន្ត តែពួកគេមិនដឹងថា បងប្អូនបីនាក់

កំពុងជជែកគ្នាមែនទែន ឬកំពុងសម្តែងឆាកល្ខោនទេ។

– បងចង់បន្ទោសប្អូនទាំងពីរហ្នឹងណា តែមិនទាន់និយាយដល់។

ប្អូនទាំងពីររបស់កញ្ញាសោភ័ណរីករាយឡើងវិញ។ សោភឹមនិយាយឡើង៖

– អ៊ីចឹងឥឡូវនេះ ខ្ញុំសូមកែសំដីឲ្យមានសុជីវធម៌ឡើងវិញ<សូមអរគុណម្ចាស់

កម្មវិធីគឺបងម៉ានិតដែលបានអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំបាន> អូថាអញ្ចេះវិញល្អជាង (សោភឹម

យកដៃខ្ទប់មាត់រួចនិយាយបន្ត) ដែលផ្តល់ឱកាស ផ្តល់កិត្តិយសឲ្យខ្ញុំបានមកចូល

រួមក្នុងពិធីនេះហើយសូមអរគុណដល់មិត្តៗដែលបានឲ្យបាច់ផ្កាដ៏ស្រស់ស្អាត

ដល់ខ្ញុំ។

ភ្ញៀវទំាងអស់ទះដៃប្រាវ សើចសប្បាយគ្រប់គ្នា។ បន្ទាប់មក សោភាទាញមីក្រូមក

និយាយបន្ត៖

–ខ្ញុំក៏សុំកែដែរ <អរគុណមិត្តសនដែលបានប្រាប់ខ្ញុំពីរឿងនេះ សូមអត់ទោសឲ្យខ្ញុំផង !

ឆាកកំប្លែងនឹងសំដែង ក្រោយពីពេលពួកខ្ញុំទទួលទានបាយរួច ខ្ញុំសូមជំរាបថា ពួកខ្ញុំ

យប់មិញទទួលទានដំណេកមិនលក់សោះ ព្រោះភ័យខ្លាចសំដែងពុំសម ហេតុនេះ

បើមានការខុសឆ្គង សូមមេត្តាអភ័យទោសឲ្យយើងខ្ញុំផង>។

ភ្លាមនោះ ម៉ានិតម្ចាស់កម្មវិធី ឡើងលើឆាកដែរ។

សូមអរគុណមិត្តខ្ញុំ គឺកញ្ញាសោភ័ណដែលបានរៀបចំឆាកកំប្លែងកញ្ញាសោភ័ណនេះ

ឡើង។

ភ្ញៀវទាំងអស់ទះដៃជាថ្មី ខ្លាំងជាងមុន៕

ខ្ញុំនឹងផ្សាយ  បទសម្ភាសន៍ជាមួយអ្នកនិពន្ធ ស៊ិម ចាន់យ៉ា ក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ។