@រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយអ្នកនិពន្ធ
និង
ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ដែលជាម្ចាស់គេហទំព័រនេះ@
លោកគឹម ខូវនីជាអតីតសាស្ត្រាចារ្យមួយរូបនៃមហាវិទ្យាល័យពាណិជ្ជសាស្រ្ត ក្រុងភ្នំពេញ។ លោកនិងជាអតីតសាស្ត្រចារ្យរបស់លោកប៉ិច ឈុន ស្វាមីរបស់ខ្ញុំ និងជាជនដ៏ជាទីគោរពបំផុតរបស់យើងខ្ញុំទាំងពីរ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ លោកក៏ជាអ្នកភូមិបឹងកេងកង ក្រុងភ្នំពេញដូចក្រុមគ្រួសារខ្ញុំដែរ។
ក្នុងប្រទេសបារាំង នាទសវត្សរ៍៧០ អត្ថបទរបស់លោកត្រូវបានលោកស្រីគឹម ឡាផានីអានផ្សាយរៀងរាល់ព្រឹកថ្ងៃសុក្រតាមរលកអាកាសវិទ្យុបារាំង RADIO FRANCE។
លោកជាឧត្តមអ្នកនិពន្ធមួយរូបជាទីគោរពរបស់ខ្ញុំ។ រចនាបទនៃការនិពន្ធរបស់លោកជារចនាបទមួយខុសប្លែកពីគេ។លោកប្រើរូបបារម្មណ៍មួួុយបែបល្អប្លែកដែលខ្ញុំចូលចិត្ត។
ខាងក្រោមនេះ ជាអំណោយដ៏ថ្លៃថ្លាបំផុតអំពីម្ចាស់ អត្ថបទ និង ជាជំនួយសំខាន់មួយដែរពីហេង ឧត្តមអ្នកវាយអក្្សរយូនីកូត៕
រស្មីអរុណលាបពណ៌មាសលើកំពូលវិមានឯករាជ្យ
ផ្កាឈូករីកក្នុងអាងទឹកក្រឡឹងព័ទ្ធជុំវិញ
ជួងវត្តលង្ហាបន្លឺសូរលើភូមិបឹងកេងកង
ដើមក្ងោករលាស់ មែកពេញដោយផ្កាពណ៌អគ្គី។
បុប្ផាគ្រប់ពណ៌ក្រោកពីនិទ្រាលើស្មៅបៃតងខ្លី
បក្សាបក្សីចឹកចំណីលើផ្លូវដីក្រហម
អ្នកបោសផ្លូវយោលអំបោសយ៉ាងអង្វើល
អ្នកធាក់ត្រីចក្រយានធាក់មួយៗ ពេញងងុយ។
ព្រះសង្ឃនិមន្តជាខ្សែចេញពីវត្តបទុមវត្តី
ស្បង់ពណ៌លឿងអណ្តែតក្នុងរស្មីពេលព្រឹក
ដូនចាស់ឱបផ្តិលប្រាក់ដាក់បាត្រយកកុសល
ហត្ថផ្ចង់លើសិរសា ជង្គង់លត់លើធរណី។
ភោជនីយដ្ឋានបង្ហុយក្លិនគុយទាវគួរឲ្យឃ្លាន
កុមារចាប់ចេញតាមមាគ៌ាទៅសាលា
ស្ត្រីមេផ្ទះយួរកន្ត្រកទៅទិញត្រីផ្សារកាប់គោ
ចរាចរផ្តើមសកម្មភាពលើវិថីនរោត្តម។
ថ្ងៃត្រង់មកដល់ សុរិយាចាំងក្តៅលើសិរសា
កុមារីរត់ប្រជែងគ្នាចេញពីសាលាម៉ាលីកា
ស្រមោលដើមក្ងោករួញខ្លីជិតគល់វា
យាយចាស់ម្នាក់រៀបចំអាំងចេកជិតកំផែងវត្តលង្កា។
រសៀលម៉ោងបួនជ្រេមក រស្មីធូរកម្តៅ
ព្រះសង្ឃច្រើនអង្គនិមន្តចេញពីសាលាបាលីជិតរដ្ឋសភា
នៅឈាបនដ្ឋានវត្តបទុម ភ្លេងខ្លងខែកស្រែករំជួល
ពុទ្ធោ! មនុស្សលោកម្នាក់ក្លាយជាផ្សែងក្នុងវាយោ។
ព្រះចេតិយធំថ្ពក់រស្មីចុងក្រោយព្រះអាទិត្យ
គូស្នេហាកាន់ដៃគ្នាអង្គុយលេងលើកៅអីថ្ម
ខ្ញុំឆ្លៀតឱកាសទៅទិញបង្អែមខាងកើតតូបភ្លេង
ខ្ញុំយកទៅជូនឪពុកម្តាយខ្ញុំទៅមុនពេលបាយល្ងាច៕
អរគុណលោកគឹម ខូវនី
ដែលបានផ្តល់អត្ថបទតាមសំណើររបស់ខ្ញុំ
អរគុណនិស្សិតហេង ឧត្តមដែលបានជួយវាយអត្ថបទនេះ។
អ្នកនិពន្ធ ប៉ិច សង្វាវ៉ាន សូមស្វាគមន៍ 