អក្្សរខ្មែរ​​ ស្រង់ចេញពីល្បែងប្រឡែងពាក្យ ​ដោយកវីអ៊ីវ​ហួត

អក្សរខ្មែរមានព្យញ្ជន:

សាមសឹបបីជាក់កំណត់ត្រា

ចំនួនព្រលឹងជាតិខេមរា

ព្រលឹងលិលាអង្គរវត្ត៕

 

ទស្សនៈទានក្នុងជីវិត​ដោយទី ធាវី

រក្សាសិទ្ធិ

«ការប្រឆាំងដោយខ្វះហេតុផលពន្យល់ គឺជាទង្វើគ្មានប្រយោជន៍និងខាត់បង់

ពេលវេលា»។

******

«អភិវឌ្ឃន៍ខ្វះការវិភាគពីផលប៉ះពាល់នឹងនាំទៅរកសេចក្តីស្លាប់ខ្លួនឯង» ។

******

« យើងមិនអាចឲ្យតម្លៃសៀវភៅតាមរយៈក្របរបស់វាបានឡើយ

យើងក៏មិនអាចវាយតម្លៃមនុស្សបានតាមរូបរាងខាងក្រៅផងដែរ»។

******

«ស្នេហ៍មិនអាចកើតមានឡើងបានទេ បើគ្មាននិស្ស័យរួមគ្នា»។

******

«ស្មាមញញឹមរបស់អ្នកធ្វើឲ្យបញ្ហារាប់លានរសាត់បាត់»៕

គំនិតគួរចងចាំ ៖ តម្លៃនារី​ កិត្តិយសបុរស ដោយណុច សកុណានុតរ៍ និង វង់ ផឿង

 

«បុរសដែលខំសិក្សាសង្វាតរកកិត្តិយសតម្លៃថ្លៃថ្នូរ តែងតែស្វែងរកភរិយាកប

លក្ខណ៍ ហើយគេមានមោទនភាពបំផុតក្នុងរឿងជីវិតគ្រួសារ»  (អ្នកនិពន្ធណុច

​ សកុណានុតរ៍)

«ភរិយាគាប់ គឺពិតជាជង្រុកនៃសិរីសួស្តី ភោគៈ តេជៈ សម្រាប់ស្វាមី​»(អ្នកនិពន្ធ

ណុច​ សកុណានុតរ៍)

«​គ្រាប់ពេជ្រដ៏ល្អ លើកតម្លៃសំបកចិញ្ជៀនឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើង» (អ្នកនិពន្ធ

ណុច​ សកុណានុតរ៍)

« ប្រាក់ឈ្នះល្បែងតែងចាយវាយខ្ជះខ្ជាយ   ស្រីដែលចែចង់បានងាយជាស្រី

គ្មានតម្លៃ» (អ្នកនិពន្ធ វង់ ផឿង)

​

ទស្សនៈបុគ្គល ដោយ ទី​ធាវី

ការចេះប្រើស្នាមញញឹម និងកែវភ្នែក បង្ហាញចំណាប់​អារម្មណ៍ចំពោះ​ជនមិនធ្លាប់

ស្គាល់គ្នាសោះ​ គឺជាទានឧបនិស្ស័យកើតក្នុងចិត្តបុគ្គលដែលកំពុងទទួលរងអំពើ

នោះ។

 

បុគ្គលដែលពូកែទំនាក់ទំនង គឺជាបុគ្គលមានលក្ខណៈពិសេស ក្នុងការសម្របខ្លួន

​តាម​កាលៈទេសៈចំពោះមុខជាក់ស្តែង។    ជាពិសេស​ចេះផ្នែកចិត្តសាស្ត្រដឹងអំពី​

តម្រូវរបស់អ្នក​នៅ​ជុំវិញខ្លួន។

 

ថ្វីបើព្រះអាទិត្យលាកចាកពីយើងនៅពេលព្រលប់ក៏ពិតមែន តែនឹងរះមកវិញនៅ

ពេលព្រឹកជាក្តីសង្ឈឹម។ ស្នេហារបស់យើង កាលណាចាកឆ្ងាយពីយើងហើយនោះ

មានតែរះ​ចេញនូវការឈីចាប់ក្នុងចិត្តប៉ុណ្ណោះ៕

គំនិតគួរចងចាំ៖ស្រង់ចេញពីធម្មបទ ដោយ​ប៉ិច​ សង្វាវ៉ាន

«តាមពិតខ្លួនឯងនេះហើយជាម្ចាស់របស់ខ្លួន តើមានម្ចាស់ឯណាទៀត?

កាលបើបានអប់រំខ្លួនបានល្អហើយ គេឈ្មោះថា បានទទួលម្ចាស់មួយ

ដែលគេរកបានដោយកម្រណាស់»៕

«មិនដែលមានទេ និងមិនមានសោះឡើយក្នុងពេលសព្វថ្ងៃនេះ

មនុស្សណាម្នាក់ដែលទទួលតែការស្តីបន្ទោស

ឬ ទទួលតែការកោតសរសើរ»៕

គំនិតគួរចងចាំ ដកស្រង់ ដោយប៉ិច ​សង្វាវ៉ាន ពី ១០០​គាថា

អ្នកបរិបូណ៍ដោយគុណសម្បត្តិ ជាគ្រឿងប្រដាប់

ជាអ្នកអាចនាំមកនូវប្រយោជន៍ដល់មនុស្សទាំងពួងបាន​

តែបើមិនប្រព្រឺត្តយកប្រយោជន៍នោះឲ្យបានដល់ខ្លួននិងអ្នកដទៃទេ

អ្នកនោះឯងនឹងបានឈ្មោះថា ​បណ្ឌិតដូចម្តេចបាន?

 

***********************************************************

 

ដែលជាមិត្តល្អតែមាត់

 មិត្តណាដែលប៉ិននិយាយប្រចុបប្រចែង

 អែមអបចាក់បណ្តោយមិនឲ្យទាស់

មិត្តណាដែលជាសម្លាញ់នាំឲ្យវិនាស

 អ្នកមានប្រាជ្ញា កាលបានស្តាប់មិត្តទាំងបួនប្រភេទនោះថាមិន

មែនជាមិត្ត​ហើយត្រូវវៀរឲ្យឆ្ងាយពីមិត្តបែបនោះ

ដូចជាអ្នកដំណើរដែលចៀសវាងផ្លូវប្រកបដោយភ័យ៕