ថ្ងៃមួយ អ្នកស្រីម្នាក់នៅប្រទេសបារាំងបានទូរស័ព្ទសន្ទនាជាមួយម្តាយដែលរស់នៅឯប្រទេសកម្ពុជា។
– ហ៊ឺ ! ម៉ាក់អើយ ! បើពិបាកពេក អញ្ជើញមកនៅស្រុកបារាំងជាមួយខ្ញុំតែម្តងទៅ ឲ្យប៉ាដឹងចិត្តម្តង។ កោតប៉ាធ្វើទៅរួច ចំណាស់
នេះទៅហើយៗក៏ក្រទៀត នៅឆ្លៀតមានស្រីក្មេងបណ្តើរ កៀកកាន់ដៃគ្នាឲ្យស្អិតមើលតែស្ករតាំម៉ែ ខ្ញុំកោតតែប៉ាមិនចេះខ្មាសកូនចៅ
និងមនុស្សម្នានៅជុំវិញខ្លួន។
– អើ ! ទៅក៏ទៅ ទ្រាំនៅឃើញមុខអាតាប៉ិកញ្ចាស់កំព្រើលមុខក្រាស់ឡើងខ្លាញ់ឲ្យរងើម មិនចេះខ្មាសកូនចៅ រាល់ថ្ងៃយ៉ាងនេះច្បាស់
ជាគ្រំាគ្រាចិត្តឆ្អិតទ្រូងខូចបេះដូងបេះត្នោត អាយុខ្លីមិនខាន។ ក្នុងទ្រូងម៉ាក់ ភ្នំភ្លើងឆេះក្តៅងុំរាល់វិនាទី ឱបដើមចេកស្លោក ។
– គ្រាន់តែស្តាប់រឿងម៉ាក់ ខ្ញុំក៏ក្តៅក្រហាយសឹងតែឆេះស្លាប់ទៅហើយ។ ស្រុកយើងក្តៅផង ម៉ាក់ក្តៅចិត្តទៀតច្បាស់ជាគ្រោះថ្នាក់ទាន់
ហន់។ ម៉ាក់មកនៅស្រុកបារាំងជាមួយខ្ញុំទៅទើបឆាប់ត្រជាក់ចិត្ត ព្រោះស្រុកគេក៏ត្រជាក់ជាងស្រុកយើងដែរ។ ក្តៅក្រហាយយ៉ាង
ណាក៏អាចធន់នឹងធាតុអាកាសត្រជាក់ស្រឺតៗដែរ។
– តែម៉ាក់នៅមានបញ្ហាមួយទៀត។
– បញ្ហាអីទៅម៉ាក់?
-ទៅនៅស្រុកបារាំង ខានឃើញមុខ និងអំពើអាក្រក់របស់អាតាប៉ិកកញ្ចាស់កំព្រើលប៉ាឯងមែន តែគិតសព្វៗទៅ បើម៉ាក់គេងញ៉ាំ
ៗមិនធ្វើការអីសោះ ដូចជាខ្លាចចិត្តលោកកូន ប្តីកូនឯងណាស់។ នៅឯណេះ ម៉ាក់ធ្លាប់តែធ្វើការ មិនឈប់ដៃ។ បើនៅស្ងៀមមិនដឹង
ជាអផ្សុកយ៉ាងណាយ៉ាងណីមិនខាន។
– អីចឹង ម៉ាក់គិតឲ្យច្បាស់ទៅ កុំបន្ទោសខ្ញុំ កុំឲ្យថ្ងៃក្រោយស្តាយ។
– ម៉ាក់មិនចង់ឲ្យកូនឯងពិបាកចិញ្ចឹមម៉ាក់ទេ។
-ស្លាប់ហើយ ចុះម៉ាក់ចិញ្ចឹមខ្ញុំជិតសាមសិបឆ្នាំនោះ ស្មានតែម៉ាក់អត់ងងុយតិចដង អស់កម្លាំង អស់លុយតិចណាស់ទៅឬ? ដល់ពេល
ខ្ញុំសងគុណម៉ាក់វិញហើយ។
– ម៉ាក់ត្រូវតែធ្វើការ ។
– ធ្វើការអីកើត? ម៉ាក់មិនទាន់ចេះបារំាងមួយម៉ាត់ផង។ ខ្ញុំនៅស្រុកបារាំងជាងប្រាំបីឆ្នាំហើយ មិនទាន់រកបានការងារជាប់លាប់ផង
ទម្រាំម៉ាក់ទៀត។
– អូហ៍ ! នឹកឃើញហើយ និយាយអីចឹង ផ្ទះកូនឯងនៅជាប់ផ្លូវទេ?
– ចា៎សម៉ាក់ ផ្ទះខ្ញុំនៅជាប់ផ្លូវតើ។
– នៅជាប់ផ្លូវ ស្រួលហើយ
– ស្រួលរឿងអីម៉ាក់
– ស្រួលលក់ដូរ។
– ពុទ្ធោ ម៉ាក់ចង់លក់អីនៅស្រុកបារាំង?
– លក់ប៊ីចេង អំបិល ស្ករ ម្រេច … អីៗទៅណា។
– ស្លាប់ ! នៅស្រុកបារាំង គ្មានអ្នកណាលក់គ្រឿងអស់ហ្នឹងនៅតាមផ្លូវទេ។
– អូហ៍ នៅស្រុកបារាំង គេមិនលក់គ្រឿងអស់ហ្នឹងនៅតាមផ្លូវទេ?។ ចុះគេលក់នៅឯណាទៅអីចឹង?
– គេលក់ក្នុងហាងធំៗ។
– អីចឹង!
– កូនថា នៅស្រុកបារាំង ម៉ាក់រកការមិនបានធ្វើមែនឬ?
– គ្មានសំបុត្រស្នាម គ្មានច្បាប់ធ្វើការទេម៉ាក់។ បើធ្វើការងងឹត កាលណាគេចាប់បាន រឿងធំមិនខាន។
– អូហ៍ នៅទីនោះមានគេធ្វើការងងឹតដែរ? មើលម៉េចឃើញ ធ្វើការក្នុងងងឹត?
– មិនមែនធ្វើការក្នុងទីងងឹតទេ គឺធ្វើការខុសច្បាប់។ តែ មើលទៅប្រហែលជាម៉ាក់អាចដើរបោសជូតផ្ទះ លាងបង្គន់ឲ្យគេបាន។ អូហ៍
មែន នឹកឃើញទៀតហើយ មើលកូនគេក៏បានដែរ មួយម៉ោងគេឲ្យ៨ឬ៩អឺរ៉ូដែរ ។
– អៃយ៉ា! បានថ្លៃណាស់ហ្ន៎! មួយម៉ោងដល់ទៅ៨ឬ៩អឺរ៉ូ។ ធ្វើតែ១០ម៉ោង បាន៨០សឹបឬ៩០អឺរ៉ូស្រេច។ បើធ្វើពេញ១ខែច្បាស់ជាបាន
លុយច្រើន។ នៅស្រុកយើង ម៉ាក់ធ្វើការរោងចក្រ ១ខែបានតែ៥០ហុកសឹបដុល្លារ ប្អូនកូនឯងរត់តុក៏បានតែ៥០ហុកសឹបដុល្លារ…៕
អ្នកនិពន្ធ ប៉ិច សង្វាវ៉ាន សូមស្វាគមន៍ 