អំណោយ និង ការអត់ឱន ឫ សៀវភៅ និង កែវចរណៃដោយ៖ ហេង ឧត្តម

រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយអ្នកនិពន្ធ

រាល់ពេលល្ងាច ក្រោយពីត្រឡប់មកពីសាលារៀនវិញ ក្មេងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះសីហា

តែងតែទៅលេងផ្ទះមិត្តភក្តិរបស់គេផ្សេងៗគ្នា។   សីហាមានអាយុ១១ឆ្នាំ ។   គេជា

សិស្សស្លូតបូតគួរឱ្យស្រឡាញ់ណាស់ និង  មានមិត្តភក្តិជាងគេនៅក្នុងថ្នាក់ទី៦។ ថ្វី

ត្បិតតែសីហាមានមិត្តភក្តិច្រើនមែន   តែក្នុងនោះមានតែប្រាំនាក់ប៉ុណ្ណោះដែលជិត

ស្និទ្ធជាងគេ។  ថ្ងៃមួយ  ម្តាយរបស់សីហាបានទិញសៀវភៅរូបភាពដ៏ធំយ៉ាងស្រស់

ស្អាតមួយ និង មានរូបភាពជាច្រើន គួរឲ្យទាក់ទាញ […]

ដើម្បីអានបន្ត សូមចុចលើខ្សែដំណខាងក្រោម។

«សៀវភៅ និងកែវចរណៃ» ហេង ឧត្តម

កុមារ​និង​កុមព្យូទ័រ

រូបថត ព្រហ្ម ប៉ាស្កាល់

ខ្ញុំសូមថតរូបលោកអ៊ំប្រុសស្រី លោកពូ អ្នកមីង

ដែលបានចូលក្នុងទីនេះទុកជាអនុស្សាវរីយ៍។

ខ្ញុំឈ្មោះ ប៉ាស្កាល់(PASCAL) ព្រហ្ម អាយុ៥ឆ្នាំ។

អ្នកគ្រូខ្ញុំ  ម៉ាម៉ង់ ប៉ាប៉ាខ្ញុំ និង  ម៉ាក់អ៊ំ ប៉ាអ៊ំ

លោកតា លោកយាយខ្ញុំថាខ្ញុំជាក្មេងឆ្លាតនិងចេះគិតណាស់។

ខ្ញុំចូលចិត្តចង់ធ្វើអ្វីៗខ្លួនឯងព្រោះខ្ញុំធំហើយមិនចង់ឲ្យប៉ាប៉ាម៉ាម់ង់ខ្ញុំ

ហត់នឿយតាមបម្រើខ្ញុំច្រើនទេ។ ខ្ញុំតែងតែចង់ចេះចង់ដឹងនិងតែងតែលួចសង្កេតមើល

កាលណាម៉ាម់ង់ខ្ញុំកំពុងប្រើអ័រឌីណាទ័រម្តង។ 

ប៉ុន្តែ ម៉ាក់អ៊ំ និង អ្នកបងគជ់ ជាបងជីដូនមួយខ្ញុំថា

 ដល់ខ្ញុំធំ ហើយនៅតែលេងអ័រឌីណាទ័រច្រើន មិនល្អទេ ខ្ញុំគ្មានពេលរៀន។

នៅក្នុងអ័រឌីណាទ័រអាចនឹងមានរឿង ឬ រូបអីមិនល្អនាំឲ្យខ្ញុំធ្វើផ្តេសផ្តាស ខូចខ្លួន។

ខ្ញុំក៏ចូលចិត្តលេង iPaid ដែរ។ អ្នកបងរ៉ានីបានឲ្យខ្ញុំខ្ចី iPaidលេង។ 

ម៉ាម៉ង់ខ្ញុំប្រាប់ខ្ញុំឲ្យចេះនិយាយថា អរគុណ និង ចេះលើកដៃសំពះ។

ខ្ញុំនឹកអ្នកបងរ៉ានី។ ខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នកបងរ៉ានី។ អ្នកបងរានីថា នៅទីនេះសប្បាយចិត្ត។

ខ្ញុំក៏ថាដែរ។ ខ្ញុំតែងតែទារមកលេងទីនេះ។

ថតថ្ងៃ២២កុម្ភះ២០១២

កំណត់ចំណាំ៖

ម៉ាម៉ង់ Maman ជាពាក្យបារាំងខ្មែរថា ម៉ាក់ អ្នកម៉ាក់ អ្នកម្តាយ ម៉ែ។

អ័រឌីណាទ័រ Ordinateur ជាពាក្យបារាំងប្រែជាភាសាអង់គ្លេសថា កុមព្យូទ័រ