ពេលដែលខ្ញុំស្តាប់ចម្រៀង សម្រស់ឆ្នេរកែប (បុប្ផាឆ្នេរកែប) ម្តងៗ អនុស្សាវរីយ៍នៃយុវវ័យរបស់ខ្ញុំលេចធ្លោរស់រវើកឡើងវិញ ក្នុងដួងអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំជានិច្ច។
តាមពិត ខ្ញុំគ្មានរឿង “ស្នេហា” ទាក់ទងនឹងឆ្នេរកែបដូចទំនុកច្រៀងនេះទេ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានអនុស្សាវរីយ៍ក្នុងគ្រួសារខ្ញុំទាំងមូល។ រូបភាពទាំងអស់ដែលកប់បាត់ក្នុងពេលកន្លលងទៅ៤៤ឆ្នាំរស់រវើក ជាថ្មីឡើងវិញ ដូចខ្សែភាពយន្តបណ្តាលឲ្យចិត្តខ្ញុំសប្បាយរីករាយក្នុងបេះដូងដែលមិនធ្លាប់មានវិបត្តិស្នេហាសោះឡើយ។
ស្ទើរតែរាលចុងសប្តាហ៍ លោកប៉ាតែងតែនាំអ្នកម្តាយខ្ញុំនិងបុត្រីបុត្រាទាំង១២នាក់ទៅកម្សាន្តនៅក្រុងកែប និងមុជទឹកសមុទ្រក្តៅឧណ្ហៗ។ ឆ្ន១៩៦៤ ខ្ញុំមានន័យ១៧ឆ្នារៀនថ្នាក់ទី៣ទំនើបជជាតិ (Classe de 3ème) នៃវិទ្យាល័យប្រះយុគន្ធរ។
- ពេលលោកប៉ាខ្ញុំមានប្រសាសន៍ប្រាប់កូនៗថា “ស្អែកទៅកែប” ខ្ញុំរំភើបរីករយក្រៃលែង។ រាត្រីនោះ ខ្ញុំគេងមិនលក់ទល់ភ្លឺ ពីព្រោះខ្ញុំសប្បាយនិងរំភឺបចិត្តពេក។ ពេលធ្វើដំណើរចេញពីរាជធានីភ្នំពេញឆ្ពោះទៅក្រុងកែប ទោះបីក្នុងរថយន្តម៉ាក់ម៊ែរសឺដេសធុន១៨០ (Mercedès 180) ពណ៌ទឹកប្រាក់របស់យើង ដែលចង្អៀតណែនពិតមែន តែអំណររីករាយបានធ្វើឲ្យយើងភ្លេចគិតពីការចង្អៀត និងភ្លេចការចុកចាប់ភ្លៅដែលឱ្យប្អូនស្រីប្រុសតូចៗអង្គុយពីលើ។ សូមបញ្ជាក់ថា ក្នុងរថយន្តរបស់យើងមាន១៤នាក់ គឺលោកប៉ាលោកស្រីមាតាដែលពួកខ្ញុំជាបុត្រីបុត្រាហៅតាមបារាំងថាម៉ាម៉ង់ (maman) ដែលខ្មែរយើងតែងតែហៅថា«ម៉ាក់ ខ្ញុំនិងប្អូនទាំងអស់គ្នាចំនួន១២នាក់។
- មួយថ្ងៃដល់ល្ងាច ពួកយើងអង្គុយត្រាំទឹកសមុទ្រក្តៅឧណ្ហៗជិតឆ្នេរ និងកាយខ្សាច់រើសសំបកគ្រំ និងលៀស។ ទឹកសមុទ្របោកបក់មកប៉ះប្រាណខ្ញុំដែលអង្គុយត្រាំទឹកមួយកំណាត់ខ្លួន គួរឲ្យសប្បាយពន់ពេក។ ពេលវេលា៤៤ឆ្នាំបានកន្លងទៅយូរយារណាស់មកហើយ ប៉ុន្តែអនុស្សាវរីយ៍នៃក្រុមគ្រួសាររបស់យើងនៅទី«ក្រុងកែបនិងកំពង់សោម»នៅតែរស់រវើកជានិច្ចក្នុងដួងអារម្មណ៍។ ក្នុងឆ្នាំ២០០៨ ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំទាំងមូល បានត្រឡប់ទៅកម្សាន្នៅទីក្រុងកែបជាថ្មី ប៉ុន្តែទិដ្នភាពទីនោះបានប្រែផ្លាស់ខុសពីមុនស្រឡះ ការរៀបចំក្រុងកែបតាមបែបទំនើបនិយមប្រៀបបីដូចជាខ្សាច់សមុទ្រដែលរលកទឹកជះមកកប់ពន្លិចអនុស្សាវរីយ៍ដ៏ត្រកាលនៃក្រុមគ្រួសារយើង គ្មានសល់អ្វីបន្តិចសោះឡើយ។ នៅ សល់តែរូបភាពអនុស្សាវរីយ៍ចាស់ក្នុងខួរក្បាល និងអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំតែប៉ុណ្ណោះ។
- ខ្ញុំសូមអញ្ជើញប្រិយមិត្តអ្នកអានរបស់ខ្ញុំបណ្តែតអារម្មណ៍តាមចម្រៀង១បទដែលមានចំណងជើងថា “សម្រស់ឆ្នេរកែប» ប្រិយមិត្ត ប្រិយមិត្តនារី ដែលមានអនុវស្សារីយ៍ដូចទំនុកច្រៀងនេះ សូមឱ្យអនុស្សាវរីយ៍ទាំងប៉ុន្មានរស់រវើកឡើងវិញតាមរយះទំនុកច្រៀងខាងក្រោមនេះ។
- សូមជ្រាបថា ចម្រៀងនេះបកស្រាយដោយតារាចម្រៀងឯកសម្លេងមាសគ្មានពីរគឺលោក«ស៊ីន ស់ីសាមុត»ដែលជា
- បិតារបស់លោក ស៊ីន ច័ន្ទឆាយា៕
រូបថតយកពី៖construction-property.com
បុប្ផាឆ្នេរកែប
ច្រៀងដោយលោក ស៊ីន ស៊ីសាមុត
១ – ទឹកកែបហែបហែលដោយហ្វូងសារាយ
សម្លឹងពីឆ្ងាយគួរឲ្យស្រណោះ
ជាប់នេត្រសង្កេតយល់នូវសម្រស់
ទេសភាពនាឆ្នេរកែបនោះ
សែនល្អស្រស់ចំណាន ។
២ – ល្អដោយបុប្ផាផ្កាស្រស់ចម្លែក
លាស់ចេញចាកពីមែកនៅក្នុងឧទ្យាន
ក្លិនដ៏ក្រអូបជាប់ក្នុងប្រាណ
នឹកមមៃរំពៃចង់បានកល្យាណមករួមវាសនា ។
បន្ទរ – លម្អនៃឆ្នេរកែបសមដោយចុងស្រល់
លម្អនិមលសមដោយកេសា
បបោសអង្អែលប្រឡែងនឹងស្មា
នៅពេលរៀមបិទនេត្រានិទ្រាតែងស្រមៃ។
៣ – ឃើញតែសម្រស់នៃផ្កាត្រកួន
រៀមបានក្លិនខ្លួនស្ងួនចរណៃ
ធ្វើម្ដេចរៀមនឹងដាច់អាល័យ
តើធ្វើម្ដេចរៀមនឹងបានថ្លៃ
ចរណៃជាគូគាប់អើយ ៕
បទភ្លេង និងទំនុកច្រៀង ដោយ ពៅ ស៊ីផូ
ច្រៀងដោយ ស៊ិន ស៊ីសាមុត
ឆ្នាំ១៩៥៦
***
ខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ថា ចម្រៀង “សម្រស់ឆ្នេរកែប” បានដាស់អនុស្សាវរីយ៍រវាងមិត្តនារីរួមថ្នាក់របស់ខ្ញុំនាម ឡេង រិទ្ធី (LENG Rithy) នៃថ្នាក់ទី១ទំនើប (Classe de 1ème F) នៃវិទ្យាល័យព្រះស៊ីសុវត្តិ (Lycée Preah Sisowath) ឲ្យផុសឡើងហាក់ដូចជានៅថ្មីស្រស់ៗ។ រិទ្ធីបានបបួលខ្ញុំនិងស្វាមីខ្ញុំទៅលេងកែបជាមួយគេម្តងដែរ ក្នុង១៩៦៩។ ខ្ញុំមានសង្ឃឹមថា ឡេង រិទ្ធី នៅរស់រានមានជីវិត។ សូម រិទ្ធី ដឹងថា ព្រហ្ម សង្វាវ៉ាន នៅរស់នៅក្នុងប្រទេសបារាំង។ សង្វាវ៉ាន នឹក រិទ្ធី ខ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំមិនភ្លេចទេ រិទ្ធី បានបេះផ្លែទឹកដោះនៅផ្ទះរិទ្ធីយកមកឲ្យខ្ញុំជាច្រើន។ ពាក្យដែលរិទ្ធីសរសើរខ្ញុំទាំងប៉ុន្មាន ខ្ញុំនៅចាំ។ ខ្ញុំក៏នៅចាំពាក្យដែលមិត្តនារីរួមថ្នាក់យើងឈ្មោះ TING ING សរសើរដែរ។ សង្ឃឹមថា មិត្តនារីខ្ញុំទាំងពីររូបនេះទាក់ទងខ្ញុំនៅកន្លែងនេះ។
ប៉ិច សង្វាវ៉ាន (PECH Sangwawann)
នាមដើម ព្រហ្ម សង្វាវ៉ាន (PROM Sangwawann)
អ្នកនិពន្ធ ប៉ិច សង្វាវ៉ាន សូមស្វាគមន៍ 
👍✌️✌️✌️👍
Sent from my iPad
>