- រូបថត ៖ព្រឿង ប្រណីត
ប្រចណ្ឌ
The Jealousy
LA JALOUSIE
រក្សាសិទ្ធិ
បក្សាស្លាបដែកហោះជ្រែកវេហាស៍ រំលងព្រឹក្សាចេញពីបុរី
លុះដល់អឺរ៉ុបបន្ទាបចុះដី បារាំងល្បីកវីមានភ័ព្វ ។
បានឃើញបានស្គាល់លំហជើងមេឃ យកដៃញីភ្នែកចិត្តទន្ទេញជាប់
នេះជាការពិតមិនមែនយល់សប្តិ៍ អស្ចារ្យល្អគាប់មិនធ្លាប់ឃើញទេ។
ស្គាល់ហើយឃើញហើយទេសភាពប្រណីត អនិច្ចា! ឱ!ចិត្តគិតឥតទំនេរ
ឃើញច្រើនស្តាប់ច្រើន ក្រវើនរិះរេ យើងល្អដូចគេនៅវេលាណា?
ចិត្តគិតមួយទៀតនៅឆ្លៀតនឹកភ្នក រលឹកពន្លកកំពូលស្នហា
ព្រឺព្រួចក្នុងចិត្តឥតស្ងប់ចិន្តា បានត្រឹមផ្ញើសារនឹកអូនពន់ពេក។
ប្រសិនពេលនោះក្បែរបងមានអូន ត្រជាក់ក្រោមសូន្យបានអូនរំលែក
ទៅណាមកណាមានគ្នាជជែក អារម្មណ៍ត្រឹបត្រេកក្រោមមេឃស្នេហ៍ស្និទ្ធ។
មួយខែកន្លងបងត្រឡប់វិញ ចូលក្រុងភ្នំពេញហាក់ម្នេញក្នុងចិត្ត
ទូរស័ព្ទច្រើនដងនួងល្អងផ្តាច់បិទ ម្តេចអូនលែងស្និទ្ធ ដាច់ចិត្តដល់ម្ល៉ឹង។
អ្វីដែលបងស្តាយឆោមឆាយដឹងទេ គឺអូនជឿគេបែរប្រចណ្ឌខឹង
ពាក្យគេញុះញង់ម្តេចក៏អូនខឹង មានៈ ហើយប្រឹងប្រកាន់ទោសា។
តើបងសល់អ្វីដែលជាសង្ឃឹម បើភ្លៀងរលឹមពេញក្នុងចិន្តា
មេឃអើយរាំងទៅកុំអាងចេស្តា បំផ្លាញស្នេហាស្មោះស្ម័គ្រនៃខ្ញុំ។
ខ្យល់អើយសូមអ្នកប្រោសចិត្តមេត្តា លោភមោហ៍ទោសាគួរណាអ្នកកុំ
បក់តែខ្យល់ណាអាចដាស់ចិត្តមុំ វិញសាងសុខុមស្នេហ៍ខ្ញុំលែងហ្មង។
វិលវិញមកអូនស្តាប់បងសិនណា អូនកុំមុសាចំពោះអ្នកផង
គេល្អយ៉ាងណាគង់ចាញ់នួនល្អង កុំប្រចណ្ឌបងមិនសមហេតុផល ៕
កវីព្រឿង ប្រណីត និង ភរិយា ( រូបថត៖ ព្រឿង ប្រណីត)
ដែកគោល
The Nail
LE CLOU
រក្សាសិទ្ធិ
កើតមកជាដែកទុក្ខច្រើនបែប គេស្មិតបិតថែបដុតលត់ឆ្នៃ
ជាឧបករណ៍ប្រើរាល់ថ្ងៃ ដែកខួងដែកខៃដែកកណ្តារ។
ដែកគោលដែកគាស់ដែកអង្រួស ដែកឆាបដែកឈួសនិងដែកចារ
កាំបិតពូថៅចប រណា ឆេះកាយច្រើនសារអនិច្ចាដែក។
ទោះរូបដូចម្តេចក៏សន្តាន មិនអាចកាត់បានរស់ដោយឡែក
អាស្រ័យពឹងគ្នាងារតាមផ្នែក ខុសម្យ៉ាងគឺប្លែកភ័ព្វវាសនា ។
ដែកគោលតែងរងខ្នងពូថៅ វាយវៀចខុសដៅម្ចាស់ផ្តាសា
អន្លូងរមូលម្តេចមិនថា ដែកគោលបានការសរសើរឈើ។
ដែកគោលខំប្រឹងដល់គោលដៅ ម្តេចលើកពូថៅអួតទំយើ ?
តើគេដឹងដែរឬធ្វើពើ? ឬពិតជាល្ងើមិនយល់ការណ៍ ?
ម្តេចក៏ដែកគោលកម្មម្ល៉េះទេ ? រង់ចាំគេជេរវាយផ្តាសា
បង្ខំញញឹមទទួលការ ទោះប្រាំងវស្សាមិនប្រកែក។
លុះអស់ភារៈគេចាប់ដក ដួងចិត្តរឹតខកដាច់រហែក
មិត្តរួមការងារ ត្រូវបាក់បែក ជីវិតអល់អែកដេកតាមដី ។
ដែកគោលឯទៀតអួតសំណាង ត្រូវគេស្អិតស្អាងតម្រង់ថ្មី
សំពងក្បាលទៀតធ្មេចធ្វើហី សំណាងដែរអី ឬវេរា ?
ឯមួយពួកទៀតចង់មិនចង់ ត្រូវគេបោះបង់ចោលតាមធ្លា
ធ្លាក់ខ្លួនពិការ រស់កំព្រា ថែមគេបំពារ គ្រប់វិធី ។
ឱ!ដែកគោលអើយដែកគោលខ្មោច ប៉ុន្តែប្រយោជន៍ គេបោចស៊ី
ខ្លួនពិការស្លាប់តែបញ្ជី មានឈ្មោះមួយពីរគេរត់ការ។
ដែកគោលមួយប៉ែកដេកតាមផ្លូវ ប្រែកាយក្លាយទៅដែកបន្លា
រំខានដល់គេច្រើនប្រការ សួរថានរណាអ្នកចោលដែក?
អាសូរដែកគោលដែលពិការ គេកាត់គេអារគេបំបែក
គេច្រិបគេច្នៃទៅតាមផ្នែក អាសូរសម្រែកគ្មានអ្នកដឹង៕
- កវី ព្រឿង ប្រណីតនិងគ្រួសារ (រូបថត៖ព្រឿង ប្រណីត)
អ្នកនិពន្ធ ប៉ិច សង្វាវ៉ាន សូមស្វាគមន៍ 